کلمه لازانیا، از کلمه‌ی یونانی "laganon" سرچشمه گرفته است. لاگانون به ورقه‌های مسطح خمیری شکلی گفته می‌شده که به صورت نوارهای نازک بریده شده‌ بودند. از سوی دیگر نامگذاری لازانیا به نحوه پخت این غذا نیز مربوط بوده است؛ گاهی ایتالیایی‌ها نام یک غذا را با توجه به نحوه پخت یا ظرفی که در آن سرو می‌شود انتخاب می‌کنند نه مواد اولیه آن.

می‌دانستید اولین دستور پخت لازانیا مربوط به قرن 13 میلادی است؟ همان زمانی که ایتالیایی‌ها هنوز با گوجه‌فرنگی آشنا نشده بودند! البته شکل امروز لازانیا با نمونه اصلی تفاوت زیادی دارد. در گذشته لایه‌ای از لازانیا به سسی ساده و بدون مواد امروزی، آغشته شده بود که در روم باستان به آن “lasanum” می‌گفتند.

بعضی از شواهد تاریخی نشان می‌دهند که لازانیا اولین بار در قرون وسطی در ایتالیا درست شده و در قرن 19 به لطف فرانچسکو زامبرینی، در بولونیا به شکل لایه لایه تهیه شده است.

لازانیا در قرن 19 همراه با سس‌های محبوب بشامل، راگو، پارمیجانور و رجیانو توسط ایتالیایی‌ها به آمریکا رسیده. اولین لازانیاهای سریع پخت قرن 19 داخل سوپرمارکت‌های آمریکا به فروش رسیدند.

اگر گارفیلد را می‌شناسید حتما می‌دانید که چه احترامی برای لازانیا قائل است، نکته جالب این است که اصطلاحی به نام "دوشنبه‌های گارفیلد" در برخی نقاط جهان وجود دارد و شامل خوردن لازانیا و ماندن در رختخواب با شلختگی کامل است!

اگر به دنبال گران‌ترین لازانیای دنیا هستید، باید به فکر یک سفر گران قیمت به وگاس باشید. تکه‌های 100 دلاری لازانیا که با پره‌های طلای 23 عیار و ترافل‌های الماس سفید تراشیده شده پوشانده شده‌است. این لازانیا با پنیر موتزارلای بوفالو، پارمزان، رجیانو 24 ماهه، پروشوتو دی پارما، قارچ پورسینی، ژامبون ایبریکو و پاستا طبخ می‌شود.

بزرگ‌ترین لازانیا جهان توسط جیانکارلو، یک سرآشپز لهستانی در رستوران ماگیلو درست شد که وزن آن 4.865 کیلو گرم بوده است.